الجزء الأخير من رواية جبروت طاغي
سمية: متخافيش يا عزة دا اكيد بسبب الحمل انتى عارفة هرموناته كملت وهى بتضحك ما انتى كنتى مورينا العذ'اب اما كنتى حامل فى حور فاكرة فارس ما تخرجيها بقى يا مرات عمى اللى معصباكى على طول دي انا لسه مش هقدر استحمل التسع شهور مكناش نعرف انه هيعشقها من اول ما شالها على ايده وهو لسه ١٧ سنة كانت أول دقة قلب جيه يسألنى بعدها ولأول مرة فى حياته ماما هو يعنى ايه حب ماما انا من اول ما شوفت حور وشالتها بأيدى وانا مش قادر ومش عايز ابعد عنها عارفة يا ماما انا اللى هربيها عشان تفضل طول الوقت قصاد عينى ومتبعدش عنى ابدا حتى لما تكبر هروح لعمي واتجوزها
حور كانت لى اول مرة تسمع الكلام دا كان قلبها طاير من فرحتها بحبه ليها اللى عمره من عمرها بس سرعان ما اتحول لألم شديد وهى بتفتكر انه صدق عليها كدا واتهامها بأبشـ'ع الاتهامات نزلت دموعها غصبن عنها واتكلمت بحزن وانهيار
: وايه اللى حصل بعدين يا مرات عمى حور فعلا بقيت مراته وادته قلبها ومشاعرها وكل حياتها وهو فى الاخر صدق على اللى ربيها بنفسه انها ممكن تعمل فيه كدا كملت وهى بتحط ايديها على بطنها وقال إن اللى فى بطنها مش ابنه على الرغم من انى والله العظيم والله العظيم ما حبيت غيره والله
العظيم ابنه يا مرات عمي والله انا مش بكدب عليكوا
استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم واتوب اليه ♥️
راحوا كلهم عندها واتجمعوا حواليها وهم بيطبطوا عليها وعزة خدتها فى حضنها
عزة بدموع: خلاص اهدى يحبيبتى اهدى وبطلى عياط
حور ببكاء وشهقات: والله مبقتش قادرة يا ماما انا تعبانة اوى قلبى وجعـا'نى اوى مبقتش عايزة اعيش
وقتها دخل فارس اللى سمع اخر كلامها من ورا الباب بصلها بألم شديد وهو بيلـ'عن نفسه لأنه السبب فى حالتها اتكلم بحزن والم من بين دموعه اللى مقدرش يسيطر عليها
: حور
حور بصيت لمصدر الصوت وهى فى حضن عزة اتكلمت بغضب وعصبية
: خليه يخرج يا ماما خليه ميورنيش وشه تانى خليه يروح لى اللى كان عندها دلوقتي انا بكـ'رهك يا فارس بكـ'رهك اطلع برا حياتى وطلـ'قنى بقي
يتبع..... بقلمى يارا عبدالعزيز
البارت الثالث والعشرون
جنون الحب
فارس وهو بيقرب منها وبيعقد جانبها حاول ياخدها من حضن عزة بس هى بعدت ايده بقوة واتكلمت بعصبية مفرطة
: ابعد عني مش عايزة اعرفك تانى امشى روحلها مش انت كنت عندها روحلها يلا وطلقـ'ني
فارس بدموع: انتي بتبعدينى عنك يا حور لدرجة دى على فكرة انتى فاهمة غلط انا مكنتش عندها عشان اللى جيه فى دماغك
حور بعند: ميهمنيش اعرف اصلا عنك اى حاجه
فارس: اومال كنتى بتعيطى ليه دلوقتي
حور بعصبية: وانت مالك امشى بقى مبقتش عايزة اعرفك تانى يلا اطلع برا
فارس بأببتسامة عكس ما يوجد بداخله الم بعدها عنه
: انا همشى عشان احنا بس مش لوحدنا وبطلى تقولى طلقنى دى يا حورى عشان الحاجة الوحيدة اللى تبعدنى عنك هى المـ'وت وبس موتـ'ينى بقى عشان تخـ'لصى منى
حور بتلقائية: بعد الشر عليك
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️
بصلها وابتسم بحب كبير ادركت اللى قالته واتكلمت بتوتر بعد ما لاقتهم كلهم بيبتسموا وخصوصًا هو والحب الكبير اللى شافته فى عينيه
حور بتوتر: قصدى يعنى يعنى عشان ابنى مش عايزاه يتـ'يتم شبهى
ابتسم بوجع وخرج من الاوضة بصيت لطفيه بحزن كبير وهى بتمسك فى عزة بقوة
سمية بعتاب وحزن على حال ابنها: اتيتمى طب وفارس يا حور مش انتى كنتى ديما بتقولى انه موجود عشان يكون ابوكى
حور ببكاء: أنا عايزة اكون لوحدى لو سمحتوا اخرجوا ماما قولى للدكتورة انى مش قادرة اقعد هنا يوم كمان خليها تخرجنى او انا اللى همشي
عزة: اهدي طيب حاضر هقولها دلوقتي بس انتى اهدى وبطلى عياط ماشي
دخلت الدكتورة بصيت لحالة حور واتكلمت بعصبية
: والله يا مدام حور ما ينفع كدا اللى بتعمليه دا مينفعش لا ليكى ولا لابنك هضطر احطلك مهدأ تاني
حور بشهقات: انا عايزة اخرج من هنا
الدكتورة: الموضوع معتمد على حضرتك لو بطلتى اللى انتى فيه دا هكتبلك على خروج لكن بحالتك دى مش هينفع
قعد على مكتبه وهو بيـد'فن راسه بين أيديه بكى بشدة زى الأطفال وهو بيفتكر شكلها وحالتها دخلت سمية بصتله بحزن كبير
سمية: فارس
حضنها بقوة وفضل يبكى بشدة زى الطفل
فارس: ليه بيحصل معايا كدا اتجوزتها وفضلت سنة كاملة مستحمل مكنتش حتى عارف اشوف وشها وبعد ما عرفت واخدت منها حقوقى مرات عمى وهى لاموني وكأنى عملت جـ'ريمة قالت على ابننا غلطة وكانت عايزة تتطلق عديت كل دا وقولت هنبدأ من جديد بس ايه اللى حصل دلوقتي هى مش عايزة حتى تشوف وشي انا تعبت اوى يا امي محدش حاسس بوجـ'ع قلبى انا والله بمـ'وت عشان هى بعيدة عني طب اعمل ايه اعمل ايه عشان الحياة متعاندش معايا وتخليني اعيش مع مراتى وابنى بسلام ليه مش عايزين يفرحوني دا انا ملحقتش افرح بحملها وبوجودها فى بيتى ملحقتش افرح بأنها بقيت مراتى وبقيت فى حضـ'ني والله كفاية عليا كدا
سمية وهى بتطبطب عليه: اهدى يحبيبى والله كله هيتحل فى اقرب وقت
ادم وقتها دخل بصله بحزن
ادم: ايه هتستسلم من اولها كدا لا اقوى يا بطل قولي عملت ايه مع ندى
فارس وهو بيخرج من حضن والدته وبيمسح دموعه اتنهد بحزن وبدأ يحكلهم اللى ندى قالته
ادم: هيثم طب مقالتلكش موضوع المكالمات المحذوفه دا
فارس: تقريبا هو اللى حل الموضوع ومقلهاش هيثم حويط جدا
ادم: طب هنعمل ايه
استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم واتوب اليه ♥️
فارس: انا هرن على الظابط اللى ماسك القضية هو اكيد هيلاقى حل
ادم: تمام
بعد نصف ساعة كان وصل ادهم المستشفى فارس حكاله كل اللى حصل
ادهم: كدا لازم نخليه يعترف احنا للاسف مفيش معانا اى دليل ضده
فارس: طب ازاى دا استحالة يقول حاجه انا عارفه كويس
ادم بتفكير: هو فيه حل واحد
فارس: اللى هو
ادم بخوف شديد وهو بيبلع ريقه: لا خلاص فكك
فارس بعصبية: افكنى ايه ما تقول يبنى ايه هو
ادم: هتز'عق وهتتعصب
فارس: لا قول وانا ايه اللي يعصبني
ادم وهو بيحاول يستجمع قوته: مدام حور هى الوحيدة اللى هتخليه
فارس بعصبية مفرطة ومقاطعة: نعاااام انت بتقول ايه
ادم: طب سبنى اكمل طيب
فارس: انا عارف انت هتقول ايه انسى ومتخليناش نخسر بعض يا آدم
ادهم: لو هيخليه يعترف ايه اللى فيها يا دكتور فارس
ادم: فارس فكر كويس دا الحل الوحيد مدام حور هى الوحيدة اللى تقدر تخليه يعترف لانه بيحبها
فارس وهو بيقوم من على مكتبه وبيتكلم بعصبية مفرطة
: لا دا انت زودتها اوى ما تحاسب على كلامك يا بنى
ادم: يلهوى هنفضل كل شوية بقى تتدققلى على كل كلمة دا الحل الوحيد فكر كويس حق مراتك وحقك يا فارس