روايه عملالي روشه لكاتبتها ساره مجدي

الساعه ٧ علشان الحق معادى
بما ان دكتور مالك نايم و نوم الظالم عباده انا هتكلم شويه بقا اعتقد من حقى انا الكتابه
فى مكان اخر و خاصه داخل غرفه انثويه رقيقه تجلس فتاه جميله بشكل مميز رغم شعرها المنكوش و نظره عينيها الشرسه و ايضا تلك البقع السوداء المنتشره على وجهها . تجدها طوال الوقت تهز قدميها بشكل عصبى و دائما تزوم و كأنها غاضبه او تستعد ان تنقض على شخص ما
انت هتخوفيهم منى ليه هو انا مجنونه كل الحكايه انى زعلانه زعلانه اوووى و انت عماله ترغى فى اى هبل و خلاص
لا بقا هو فى ايه انا كاتبه محترمه على فكره ومقبلش بالاهانات دى على فكره انتوا من بنات افكارى و ممكن اۏلع فيكم حالا
لتغادر سياده سريرها و تسير فى اتجاهى و هى على تلك الهيئه المخيفه و قالت
تولعى فى مين يا حلوه امشى يا بت من هنا بدل ما انا اللى احدفك من الشباك
لاشعر بالصدمه و انا الوم نفسى على اليوم الذى فكرت فيه فى كتابه قصه هذه الفتاه و الطبيب المچنون
انا ماشيه يارب ټولعوا و اشوف اتوبيس سياحى فاخر يقطعكوا حتت
كاتبه خلل صحيح . قال نظره عينيها شرسه هو انا فى فجمالى و حلاوتى و رقتى
ابتسمت ابتسامتي الجذابه و هندمت ملابسى
انا سياده احمد القاضى فنانه تشكيليه وحيده ابويا و امى مريضه وهم مش هتفهموا حاجه زى ما كل الناس مش فاهمه حاجه حتى اكبر الدكاتره النفسين معرفش انا حالتى ايه او ايه سببها بس انا كمان مش ساهله انا اللى مسمحتش لحد انه يعرف حاجه او يفهم انا فرحانه بنفسى كده علشان اللى بعمله لو خفيت مش هقدر اعمله و النهارده جايلى دكتور جديد و اوعدكم ان اللى جاى هيفطسكم من الضحك
صمت لثوان حين سمعت صوت بالخارج
شكل الدكتور الجديد جه ارجع بقا اقعد مكانى و اتفرجوا و اتبسطوا سلام
يتبع. الفصل الرابع من عملالي روشه بقلمى ساره مجدى
ارتديت ملابسي قميص اسود و بنطال اسود و جاكت رمادى .. اعدت ترتيب شعرى الى الوراء و اعدت تلميع حذائى و ارتديه و خرجت من غرفتى لأجد سيده تجلس فوق الكرسى الكبير باسترخاء و كأنها سيده البيت دلفت الى المطبخ و وضعت الطعام الخاص بها فى طبقها الخاص و الماء ايضا و خرجت من المطبخ و انا اقول بصوت عالى
أكلك فى مكانه يا سيده انا خارج
لتمؤ بكسل لاغادر انا سريعا اريد ان اترك اثر جيدا باننى ملتزم بمواعيدى و اننى طبيب مميز
وصلت الى العنوان و طرقت الباب و الساعه فى يدى تشير الى الثامنه الا دقيقه واحده فقط
شايفين انا شاطر ازاى استحق اخد استار صح
فتح الباب لأجد نفس السيده التى حضرت صباحا ترحب بى بابتسامه صفراء لتتسع ابتسامتى و انا اقول
انا جيت فى معادى و مش محتاج اشرب اى حاجه ممكن اشوف المريضه على طول ايه ده هى بتبصلى كده ليه مالها قرفانه كده و هو البرفان بتاعى وحش و لا ايه 
اشارت لى ان اسير معها و هى تتمتم بشىء ما لم افهمه و لكن من الواضح ان هناك شىء ما يضايقها وقفت امام احد الابواب و قالت من بين اسنانها
عارف لو معرفتش بنتى عندها ايه و عالجتها على كل الثقه اللى انت فيها دى اوعدك امحى اسمك
هو ليه الكل عايز يمحى اسمى هو اسمى ماله بس مضايقهم فى ايه .. ايه الناس دى 
نظرت اليها بثقه و قلت بهدوء شديد
حضرتك متقلقيش انا بروفشنل
نظرت الى من راسى لاخمص قدمى بتقزز و فتحت الباب و اشارت لى بالدخول
حين دلفت الى الغرفه شعرت و ان قلبى دقاته تتقافز و كانها تتسابق لم ارى جمال كهذا من قبل كم هى جميله بتلك الخصلات المتناثره فى كل مكان و تلك البقع الملونه على وجهها يجعلها كلوحه سرياليه مميزه
هو مالوا واقف كده ليه و بيبصلى كده ليه .. أيه الجنان ده 
اقتربت خطوتان لاقف امامها مباشره اتابع اهتزاز جسدها و ذلك الصوت الذى يصدر منها و كانه نغمه من نغمات العملاق عمر خيرت وضعت حقيبتى على الطاوله الصغيره و اقتربت من السرير و خلعت حذائى و جلست كما تجلس هى و بدات اتحرك مثلها و ازوم كما تفعل هى و عيونى ثابته عليها . مرت عده دقائق و نحن على هذا الوضع حتى تحركت عيونها و نظرت الى لابتسم لها بسعاده
عيونك حلوه و كمان تسريحه شعر
لتقطب جبينها
حتى الالوان اللى على وشك
انت اهبل
وصوتك حلو كمان .. ما شاء الله كامله الاوصاف
ايه المچنون و البارد ده ماما جابته منين 
انت يا ابنى متخلف فى دماغك
لو متخلف