روايه انت عايز تنقطني لكاتبتها فاطمه عيد

بيرن يبص يلاقيها صوفى يكنسل عليها 
امير دنيا عشان خ 
يقاطعه تلفونه اللى رن تانى يكنسل ويقفله خالص ويبصلها 
امير ممكن تبصيلى طيب !
دنيا امير صدقنى انت بتغلط باصرارك اننا نتكلم دلوقتى لو اتكلمت هقول حاجات كتير مش هتعجبك فلو سمحت سيبنى اهدى وبعدين نتكلم 
امير يزفر بضيق منها ومن عندها معاه يسيبها ويخرج من الاوضه وامه تشوفه وتناديله ميردش عليها تدخل لدنيا وتسألها تحكيلها اللى حصل باختصار ومنى تعذرها نوعا ما امير ساب المستشفى كلها وراح على بيت صوفى فى البيت نورين متعرفش تنام لانها مش متعوده تنام فى النور او فى الميوزك لان ديالا مبتعرفش تنام غير كده تقوم من جنبها بهدوء وتسيبها وتقفل الباب عليها وتروح تنام فى اوضتها يعدى الوقت ويجى الليل عند يونس يونس يوصل وليد لبيته 
وليد بصوت كانت حته حفله لوووووز 
يونس يضحك ويشرب من الازازه بتاعت الوسكى اللى فى ايده 
يونس بصوت متقطع يلا اتكل يلا خلينى امشى 
وليد يضحك هتروح لساندرا صح 
يونس اكيد يلا انزل بقى
صوتهم كان جدا وعمالين يضحكوا ويتمايلوا وليد ينزل وهو بيغنى ويطلع على بيته ويونس يحرك العربيه ويتجه لبيت ساندرا وهو كل دا بيشرب يقف قدام البيت ويحس للحظه انه مش عاوز يشوفها ولا يقضى معاها الليله حس ان نفسه مقفوله منها بدون اى سبب واستغرب نفسه فى اللحظه دى انه فعلا مش عاوز ساندرا قاعد بيشرب فى العربيه وقدام باب بيتها ومش عارف ينزل ولا يعمل ايه فجأه يفتكر ديالا افتكر شكلها وعينها وخۏفها كل حاجه فيها شدته فى اللحظه دى وحس انه عاوزها هى حاليا مش عاوز ساندرا بدون اى مقدمات يحرك العربيه على اقصى سرعه ويتجه للبيت بعد شويه يوصل يونس البيت وقبل ما يطلع يسأل الامن ويعرف منهم ان مفيش حد من العيله جه لحد دلوقتى يضحك بمكر ويطلع على السلم ويقف قدام اوضتها يبص حواليه يلاقى المكان فاضى تماما يفتح الباب بهدوء ويدخل ويقفله وراه 
بعد شويه يوصل يونس البيت وقبل ما يطلع يسأل الامن ويعرف منهم ان مفيش حد من العيله جه لحد دلوقتى يضحك بمكر ويطلع على السلم ويقف قدام اوضتها يبص حواليه يلاقى المكان فاضى تماما يفتح الباب بهدوء ويدخل ويقفله وراه يلاقى النور مفتوح وفى صوت ميوزك هاديه يقرب على السرير ويبص يلاقيها نايمه ورا الازاز يطلع بهدوء جنبها ويفرد على السرير كان وشها ناحيته وشعرها مفرود على المخده وفى خصل بسيطه على عنيها يمد ايده بالراحه وبيشيل الخصل من على عنيها تحرك وشها بضيق ويبان على ملامحها القلق يشيل ايده ويبعدها عنها ترجع ملامحها للراحه والاسترخاء تانى ملامحها كانت هاديه وبريئه جدا قدامه اعترف لنفسه انها فعلا جميله وقدرت تحرك مشاعره ولو بقدر بسيط تعتبر اول بنت يرتاح لشكلها ويحس براحه غير
عاديه وهو باصصلها يقرب منها اكتر ديالا تحس بيه وكانت فاكراه نورين بس طريقه حضنه ليها انت بتدل انها مش اختها تفتح عينها بسرعه وتتخض اول ما تلاقى عنيه اللى زى الصقر مصوبه ناحيتها حاولت تتحرك بس كان ماسكها كويسه 
ديالا پخوف لو سمحت اوعى ميصحش كده 
ديالا انت مش شاممها !! ابعد هرجع بجد 
ديالا فعلا الريحه كانت مضايقاها لدرجه انها قلبت بطنها تماما وفعلا محتاجه ترجع يونس كمان مش فاهم هى فعلا ريحته غير مقبوله بالنسبالها ولا بتقول كده عشان يسيبها بس يبعد لحظه عنها بعد ما لاحظ انكماش وشها ومحاولتها لكتم نفسها عشان متحسش بالريحه مجرد ما بعد عنها تقوم بسرعه وتخرج بره السرير وتدخل الحمام وتقفل عليها الباب يونس يستغرب اكتر ويشم القميص بتاعه يلاقى ريحته طبيعيه جدا بل بالعكس دى الريحه اللى بتثير اى بنت بيقابلها فى سهره ديالا دخلت الحمام وبتتنفس جامد وبسرعه بتحاول تنظم نفسها على قد ما تقدر تغسل وشها وهى باصه فى المرايه وخاېفه تخرج تقعد على حرف البانيو وبتفكر المفروض تعمل ايه طال وجودها فى الحمام ويونس هنا اتأكددت شكوكه انها فعلا بتهرب يقرب من الحمام ويخبط عليها 
ديالا من ورا الباب ايوه 
يونس انتى كويسه 
ديالا بتوتر ايوه كويسه 
يونس طب افتحى 
ديالا پخوف طب انت عاوز ايه والنبى تمشى وتسيبنى فى حالى انا مش عارفه عملتلك ايه لكل دا !
يونس يتجاهل كلامها افتحى 
ديالا تخاف اكتر وتحاول تتتمالك نفسها وتجمع قوتها تقوم وتقف ورا الباب بالظبط 
ديالا مش هفتح 
يونس انا بتكلم معاكى بهدوء يستحسن انك تنفذى كلامى من غير ما تشغلى دماغك وتفتكرى انك ممكن تقفى قصادى ف يلا يا حلوه افتحى الباب كده بدل ما ادخلك بطريقتى 
ديالا بتوتر وخوف اكبر لو ممشتش اا ه هصووووت هلم ع عليك ااا البيت كله ااا امشىى يلاا
يونس يضحك بصوته كله وديالا تخاف اكتر لانها فعلا مش هتعرف تعمل حاجه 
يونس مازال بيضحك ببرود صوتى كده 
ديالا عرفت من منى ان الحيطه عازله للصوت وللاسف مهما صوتت محدش هيحس بيها برضو غير لما تفتح باب الاوضه تتراجع خطوه لورا وتفكر للحظه بعدها تتكلم 
ديالا لو فتحت هتعمل ايه 
يونس لما تفتحى هتشوفى 
ديالا اوكى هفتح بس اوعدنى انك مش هتضايقنى 
يونس لا وافتحى 
ديالا بصوت عالى نسبيا خلاص مش فاتحه 
يونس اوك 
يونس يعمل كأنه بيكسر الباب وبيخبطه على خفيف وديالا هنا اټفزعت بجد وخاڤت يكسره ويتعصب منها تقاطعه بسرعه وبصوت مهزوز 
ديالا خلاص هفتح بس كفايه والنبى هفتح ابعد بس 
وريحتك زى الدوا كمان ايه دا ازاى مستحمل نفسك كده !!!!!!
تبص فى الارض وتسكت يرفع وشها بايده ويبص فى عنيها مباشره ويتكلم بصوت هادى وحنين واشبه بالهمس 
يونس تعرفى انك شكلك حلو اوى وانتى هاديه حتى وانتى بتعيطى شكلك حلو 
يحط ايده على خدها ويمسح دموعها من عليها اللى بتنزل من عنيها ومخلوطه بالميه وهو كل دا
مثبت عينه فى عينها وباصصلها بعمق وهى ابتدت تهدى شويه وتسمعله 
اللحظات اللى بخطڤها وببقى معاكى فيهم بحس انى ملكت العالم كله يسند راسه على راسها وهو باصص فى عينها ولاحظ لمعان عينها وبؤبؤ عينها اللى بيوسع وملامحها اللى بقت اهدى كتير بعد كلامه انتى فعلا بتكرهينى 
ديالا مش عارفه تقول ايه وحست بكل قواها پتنهار قدامه ومش عارفه تبعده عنها اول مره تحس انها مبسوطه بقربه منها ومش حاسه انها خاېفه تشاور بدماغها بمعنى لا وهو يبتسم بهدوء ويطبع بوسه تانيه فى بطن ايدها 
يونس انا مش جاى اجبرك على حاجه ومش هحب انك تبقى مجبره وانا معاكى عاوزك بس تسيبى نفسك خالص وخلى احساسك يرشدك ويوديكى لمكان راحته خليكى واثقه انك معايا هتعملى كل حاجه حاباها وعمرى ما هغصبك ابدا 
حتبتسمله ببرائه وهى بصاله يونس يقرب منها اكتر و بحذر هو مش عارف رد فعلها ممكن يكون ايه ومش عاوز يخوفها تانى ويخليها تنفر منه ديالا بتلقائيه تحط ايدها على دراعتها وتسمحله يحضنها يونس حضنها برقه واتنهد طال الوقت وهما على نفس الوضع دا يبعد يونس عنها بهدوء 
يونس هسيبك ترتاحى بقى وتاخدى شور من ريحتى المقرفه دى يضحك وهى كمان تضحك اشوفك بعدين 
تبتسمله ولسه هيخرج يرجعلها تانى ويقرب على ودنها ويهمس 
يونس شكلك حلو اوى والميه نازله على وشك كده كل حاجه فيكى بتشدنى شكلى هحبك ولا ايه 
يضحك وهى كمان تضحك ويسيبها ويخرج مجرد ما خرج من باب الحمام الضحكه اختفت من على وشه وابتسم باستهزاء وبينفض هدومه من الميه يخرج من الاوضه ويدخل اوضته ياخد شور وينام ديالا كمان خدت شور وطلعت على السرير لكن مش عارفه تنام بتفتكر قربه منها وكلامه وبتبتسم كانت بتترعب منه وفى لحظه حست بالامان فى حضنه ازاى قدر يغيرها كده كلامه بيرن فى خيالها وكل ما تفتكر تبتسم بكسوف وتضحك فضلت كده طول الليل لحد ما تعبت ونامت فى بيت صوفى امير حكالها على كل اللى حصل بينه وبين مراته وطلب منها تأجل اى نقاشات لانه تعبان ومحتاج ينام ودخل نام وفضل نايم كتير جدا وصوفى كل دا قاعده لوحدها وزهقانه قررت تقوم تصحيه تدخل الاوضه وتقرب عليه وتصحيه امير يقوم مخضوض 
امير بصوت نايم ومخضوض دنيا حصلها حاجه هى كويسه !!!!
صوفى تستغرب وتضايق فى نفس الوقت وامير يستوعب المكان حوليه ويقوم يفرك فى عينه بتعب ويسند على
حرف السرير 
صوفى مالك فى ايه !
امير كان حلم وحش بس 
صوفى احكيهولى 
امير فكك انا هقوم اروح المستشفى اشوفهم 
صوفى بضيق هو انت لحقت قعدت !
امير لازم اكون معاهم فى وقت زى دا كفايه انى مكنتش جمبها فى الولاده 
صوفى امممم ايوه فعلا لازم تكون جنبها وتاخد بالك منها ومتزعلهاش بقى عشان هى تعبانه اصلا اقولك هاتلها هديه لو مشغول انا ممكن انزل اجبلها هديه والفهالك وتديهالها ايه رأيك !
امير يبتسم انتى جميله اوى يا صوفى وبتحبى تفرحى الناس شكرا ليكى بس هى مش هتتراضى كده 
صوفى كنت عاوزه اساعد بس 
امير تسلميلى 
يقعدوا شويه ساكتين وبعدها امير يقوم يدخل الحمام ويسيبها تتحرج وتخرج من الاوضه وهى مضايقه من اهتمامه بمراته حتى وهو لسه صاحى ومش عارفه سر ضيقتها دى ايه شويه وامير يخرج ويسلم عليها وياخد حاجته وينزل وهى تقعد فى البيت بټلعن اللحظه اللى اتجوز فيها وانشغل عنها بالشكل دا يعدى الوقت ويوصل امير المستشفى ويطمن عليهم وبرضو دنيا بتتجنبه تماما تعدى الايام عليهم ومفيش اى جديد دنيا مازالت زعلانه من امير ومش عاوزه تتكلم معاه ويونس بيكلم ديالا ودايما بيضحك عليها بالكلام اللى بدأ يأسر قلبها وديالا قررت انها متقولش لنورين اى حاجه لانها هتبعدها عنه وهى ما صدقت تعيش فى حلم جميل زى دا فات اسبوعين وتخرج دنيا من المستشفى بعد الحاح كتير من منى انها تخرج لانها كانت رافضه بسبب ان البيبي هتفضل فى الحضانه وهى كانت عاوزه تكون جنبها لكن منى وعدتها انهم هيزورها كل يوم وصلوا البيت كانت حوالى الساعه 12بليل امير ودنيا ومنى ومحمد يدخلوا الجنينه ويرنوا الجرس
ويفضلوا واقفين مستنين ان حد يفتح لكن محدش بيفتح الباب يرنوا كتير وبرضو مفيش حد 
منى هو مين اللى جوه !!
محمد ديالا ونورين ومش عارف فى حد من الولاد ولا لا 
امير طب نادى الامن يفتحلنا بالمفاتيح اللى معاه مش هنفضل واقفين كده كتير 
محمد يروح نادى الامن اللى جم وفتحولهم الباب ومشيوا البيت كان ضلمه كله على غير العاده امير يفتح النور يلاقوا الدور الاول هادى وفاضى تماما يطلعوا على السلم بتعب واول ما وصلوا الدور التانى يبصوا قدامهم ويتصدموا محمد يروح ينادى الامن اللى جم وفتحولهم الباب ومشيوا البيت كان ضلمه
كله على غير العاده امير