روايه فهد لكاتبتها دودو

طب بصو بقى انا عايزه اطلب منكم طلب 
مليكه خير 
مى مستعدين تسمعه الطلب 
مها اخلصى 
مى عايزه 500 جنيه 
مها ومليكه بصو لبعض وبعدين بصو لمى وقالو كااااام 
مى 500 ماهو انا لازم اروح حفلة حماقى بكره انا اموت لو جه هنا ومشى من غير ما اشوفه 
فايزه حدفتها بالشبشب وقالت انتى يا بت معندكيش ډم لسه الصبح قايله ليكى معيش حق العلاج بتاعى تقولى 500 جنيه علشان حفلة حماقى 
مى الله ما هو كل الشله ريحه الحفله اشمعنا انا بقى 
مليكه يا حبيبتى لو احنا معانا ال جنيه دول الاوله نجيب بيهم علاج لماما وبعدين هما الشله دول معاهم حق التذكره ربنا يزيدهم من عنده لكن احنا ناس على قدنا احمدى ربنا ان احنا عندنا مكان حمينا من نومت الشارع ولاقين اللبس اللى نستر نفسنا بى ولاقين اللقمه اللى بناكلها احنا احسن من غيرنا بكتير والله 

مى بقولك ايه بلاش كلام ستى ده انا مليش دعوه انا مش اقل من الشله فى حاجه وعايزه احضر الحفله وربعت ايديها قدام صدرها وقعدت تهز فى رجلها 
فايزه قامت من مكانها ومسكت شعر مى ولسه هتضربها 
مليكه ومها خلصوها من ايديها 
مليكه خلاص يا ماما اهدى بس 
فايزه معندكيش ډم بنقولك مفيش مفيش ايه نروح نشتغل كلنا علشان نصرف على حضرتك هى دى عشتنا لو مش عجباكى روحى دورى على شغل واصرفى على نفسك 
مى ودرستى اعمل فيها ايه 
فايزه مش اول واحده ولا اخر واحده تشتغل وهى بتدرس 
مليكه لا يا ماما خليها هى فى درستها وانا هنزل تانى بكره ادور على شغل تانى 
فايزه وانتى هتقدرى على ايه ولا ايه على مصاريف علاجى ولا مصاريف جهاز اختك ولا مصاريف الهانم على درستها ولبسها 
مليكه يا ماما ربنا كريم ان شاءالله هيقدرنى على كله 
مى هبطت برجليها

فى الارض ودخلت على اوضتها 
مليكه يا ماما براحه عليها مى لسه برضه صغيره وطايشه ومسيرها هتعقل 
فايزه انا تعبت منها مش بتراعى ظروفنا وبتبص على عيشت غيرها وانا خاېفه عليها من طمعها تعمل حاجه غلط 
مها لا يا ماما انتى مربيانا احسن تربيه والكل بيحلف بينا وبتربيتك لينا 
ومهما يحصل مستحيل نعمل حاجه غلط 
مليكه هى مش محتاجه غير حاجه واحده تدعى ليها بالهدايه مش اكتر من كده 
فايزه ربنا يهديها ويحميكم ويحرسكم من كل شړ 
مليكه ومها اللهم امين 
مها هخش اشوفها 
مليكه وانا هخش انام تصبحو على خير 
فايزه ومها وانتى من اهله 
ودخلت مليكه على اوضتها ودخلت مها لمى 
فى اوضت مى 
كانت مى نايمه على السرير وبتعيط 
مها لالالا اوزعتى بټعيط مقدرش على كده 
مى لو سمحتى يا مها اطلعى وسبينى لوحدى 
مها لا مقدرش اسيبك يا اوزعه 
مى قامت قعدت على السرير وقالت بدموع انا تعبت من الفقر ده بقى كل الشله بيلبسو احلى لبس ومعاهم عربيات وعيشين احلى عيشه وانا الوحيده اللى شحاته فى وسطهم 
مها يا مى احمدى ربنا على العيشه وبلاش تتبطرى على العيشه دى علشان متزلش النعمه مننا 
مى هههه نعمه فين النعمه دى ده احنا بنقضى بقيت يومنا نوم علشان منحسش بالجوع 
مها بس كفايه الستر وان مفيش حد بيطلبنا بفلوس دى اكبر نعمه انتى عارفه اصحابك دول اكترهم اهليهم عليهم فلوس بالهبل وكل شويه حد يطالبهم بفلوسهم وهما ولا هنا 
مى ياسلااااااام 
مها اه وربنا اكترهم فى بطونهم فلوس واخدنها مش من حقهم يبقى احنا نحمد ربنا على العيشه وعلى راحة البال 
مى 
مها خلاص بقى يا ميزو 
مى برضه ھموت لو مشفتش حماقى 
مها امممم هى امته الحفله 
مى بكره بليل 
مها خلاص سبيها عليا هخليكى تشوفيه وتكلميه كمان 
مى بفرحه بجد يا ميمو ازاى 
مها ههههه لا خليها مفاجئه نامى بس دلوقتى واحلمى بي 
مى شكلك هتسوحينى 
مها عيب عليكى تصبحى على خير 
مى وانتى من اهله 
وخرجت مها على اوضتها ونامت مى تحلم بمقبلت حماقى 
اشرقت شمس صباح يوم جديد فى سماء الاسكندريه بنورها الساطع 
لتبدء مليكه بفتح عيونها افتكرت جولت كل يوم تدور على شغل وقالت
مليكه يارب افرجها من عندك ووفقنى الاقى شغل انهارده 
وقامت من على السرير دخلت الحمام اخدت شاور واتوضت وخرجت لبست هدومها ادت فرضها وخرجت من اوضتها 
مليكه صباح الخير 
الكل صباح النور 
مليكه بصت لمى وقالت صحيه بدرى يعنى 
مى اه اصل انهارده يوم مش عادى انهارده هشوف ح
مها قطعتها وقالت هتشوف حنان صحبتنا 
مليكه اه ماشى 
فايزه لابسه وهتنزلى تدورى على شغل برضه 
مليكه اه يا ماما دعواتك بس معايا 
فايزه ربنا معاكى يا بنتى ويوقف ليكى ولاد الحلال 
وفى الوقت ده سمعو خبط على الباب 
قامت مليكه تجرى وفتحت الباب وقالت خير فى ايه 
الظابط احنا جاين نخرجكم من الشقه علشان صحبها عايزه 
فايزه ازاى ده عم عبده راجل طيب وعمره ما يعمل كده 
الظابط بس اللى مقدم فيكم مش اسمه عبده 
مليكه امال مين 
الظابط اسمه فهد فريد المنشاوى 
مليكه الاسم ده مش غريب عليا 
وفى الوقت ده ظهر فهد وهو ماسك السېجار الكوبى ونفخ الدخان وقال انا عملك الاسود 
مليكه ا ا انت ازاى بس الشقه دى مش ملكك انت دى ملك عم