روايه قوه روح لكاتبتها فاطمه عيد

ليا يا حبيبتى .. 
تطبطب على ضهرها.. يلا ادخلى استحمى من تعب المشوار وغيرى هدومك وانا هحط الغدا عملتلك العجه اللى بتحبيها 
نيران تبتسم لبساطة مامتها وتدخل اوضتها تغير هدومها وبعدين تخرج وياكلوا 
عند ادهم قاعد هو وبوسى فى البار وبيشربوا لسه زعلانه 
بوسى تضحك زعلانه ايه بعد الدلع دا كله بجد الخروجه كانت لطيفه اوى وحبيتها اتبسطت اوى بحبك اوى ياروحى 
ادهم بخبث طيب انا صالحتك وانبسطتي مش جه وقتى انا بقى اتبسط
بوسى تضحك بمياصه تو تو مش هصالحك انت اللى هتصالحنى تانى 
ادهم يبتسم كده بقى كتير 

بوسى بدلع كتير عليا يا دومى 
عدى اليوم تاني يوم الصبح .. نيران تروح تدفع فلوس المنحة وبعدها ترجع على المشغل عشان تشوف شغلها .. يعدى الوقت ويجي الليل 
نيران انا خلصت خياطة الفستان دا يا مدام تسمحيلى اروح
علا بابتسامه اه طبعا روحى الوقت اتأخر متنسيش بكره تيجى بدرى عشان عندنا فساتين سهره كتير 
نيران بحرج انا قولت لحضرتك على المنحه و....
تقاطعها علا ايوه صح معلش نسيت ياحبيبتى تمام خلصى الكورس بتاعك وتعالى 
نيران بامتنان انا متشكره جدا لحضرتك حقيقى 
علا لا شكر ع واجب 
نيران تبتسم وتسيبها .. تدخل تغير لبس الشغل وبعدين تروح .. وصلت البيت ويدوب فتحت الباب تبص للى قاعد على الكنبه وتتخض ... اهلا بالهانم المحترمه اللى راجعه فى انصاص الليالى
تبلع ريقها بصعوبه وبتدور على حجه تقولها لانها مش عاوزه حد يعرف باى حاجه بتعملها 
نيران بتوتر ازى حضرتك يا عمى 
يقوم قاسم من على الكنبه ويبصلها ويقول بصوت عالى نسبيا الساعه داخله على واحدة! سيادتك كنتى فين لحد دلوقتى 
نيران بحيرة وتوتر اكتر كنت .. اااا .. كنت .. اه كنت عند صاحبتي 
قاسم بشك صاحبتك! .. لحد دلوقتى 
نيران بسرعه اصلها تعبانه وكانت محتاجالى جانبها فڠصب عنى اتأخرت 
قاسم يربع ايده واسمها اية صاحبتك دى وساكنه فين !
نيران تحس انها محاصرة بأسئلته اللى ملهاش اجابه لانها للاسف ملهاش صحاب تبص للأرض وتسكت 
قاسم بزعيق واضح يا مدام ان مفيش صحاب ولا حاجة وحضرتك بتكذبي 
ناهد تدخل بصرامه انت بتكلمها كده ليه وفاتح تحقيق معاها ليه بنتى وانا عارفه كانت فين ومحدش ليه انه يعرف غيرى 
يحول نظره من نيران لناهد بنتك دى تبقى بنت اخويا ومرات ابنى ولو وافقنا انها تمشى وتعيش لوحدها فدا عشان ابنى اللى عاوز كده .. لكن ميمنعش انها لسه على ذمته ومحدش ليه كلمه عليها غيره 
ناهد اديك قولت محدش ليه كلمه عليها غيره يعنى انت كمان ملكش دعوه بيها وبعدين لما ابنك يبقى راجل وياخد مراته ويستتها او على الاقل يطلقها ويخليها تشوف حياتها يبقى تيجى تتكلم إنما ابنك راميها بقاله شهور ومعلقها على ذمته ولا هى طايلة سما ولا ارض والاسم متجوزة يبقى ملوش كلمه عليها يا قاسم بيه !
قاسم بنرفزه على اساس انه اتجوزها برغبته وكان عاوزها وحصل خلاف مثلا مش دى وصيه عادل! هو بمزاجه يطلقها ماهو لو مكنش وصيته كده كان زمانها أطلقت من سنتين من ساعت مۏت ابوها 
ناهد بصوت عالى وهى وصية اخوك انه يذلها ويرميها ويروح يتجوز ويعيش حياته ويدفنها بالحيا هى ايه ذنبها فى كل دا! مش من حقها تتجوز وتعيش حياتها مع راجل يصونها والله لو ابنك مش قادر يكمل معاها انا اللى بقولك خليه يطلقها ومش عاوزه الوصية تمشى انا عايزه افرح ببنتى وعيالها انا لو مت بنتى هتتبهدل معاكو 
قاسم القرارات دى مش ليا فى كبير للعيله تبقى تروحى وتكلميه فى حواراتك دى ودلوقتى انا معنديش وقت اضيعه معاكو .. بكره الصبح هبعتلكم السواق عشان ترجعوا القصر ابويا بنى ليكو دور مخصوص وسلم خارجى منعا للمضايقات اللى بتحصل ....
تقاطعه نيران واحنا مش هنرجع وقول لجدو كتر خيره بس تعب نفسه على الفاضى لانى مش راجعه البيت دا تانى 
قاسم مش بمزاجك يا هانم .. امك هى اللى ليها الاختيار تيجى او تفضل هنا لكن حضرتك دا امر عليكى ولو مجتيش بمزاجك ادهم لما
يرجع هيجيبك ڠصب عنك 
نيران تتعصب هو حضرتك مش شايف ان ابنك ملوش اى حقوق عليا انت عمال تقول حقه يعمل وحقه يسوى ولا كأن ابنك معتبرنى مراته فعلا .. بص ياعمى انا مش هرجع ولو الدنيا أطبقت على الأرض مش راجعه وخلى ابنك يعمل اللى هو عاوزه دا لو قدر يعمل اصلا ومخافش من الهانم اللى اتجوزها 
قاسم  وقال بزعيق اتكلمى عدل يابت انتى واياكى صوتك يعلى عليا فاهمه ولا لا وابنى يقدر يجيبك ويجيب اللى خلفوكى كمان وكلامى مش هكرره تانى وبكره هتكونى فى القصر وكلمه زياده هاخدك ڠصب دلوقتى وهتشوفى نقدر ولا لا 
ناهد تشد بنتها من ايده وتقف قدامه وتبصله وبتقول بصوت عالى انت بتمد ايدك على بنتى ليه! كل دا عشان مش عايزه تعيش معاكم .. وايه حكايه ڠصب ڠصب هتخطفوها يعنى ولا هتعملوا