روايه قوه روح لكاتبتها فاطمه عيد

اللى بينهم هى اللى تتكلم قضوا ليله بيحلموا بيها من سنين .. ليله كلها عتاب .. ندم .. فرحه .. اشتياق .. واخرهم حب ! .. محسوش بالزمن من حواليهم وفى الاخر كل واحد نام وهو بقى حاسس بالامان واخيرا بقت ملكه ومراته رسمى .. واخيرا فاز بيها وبحبها بعد كل السنين دى 
تانى يوم .. نيران تصحى من النوم تبتسمله 
نيران بنوم صباح الخير 
ادهم صباح النور ياروحى 
نيران بارهاق بتصحينى ليه عاوزه انام 
ادهم احنا بقينا المغرب .. التليفونات مبطلتش رن 
نيران ياخبر المغرب .. محستش بالوقت خالص 

ادهم يغمزلها ولا انا 
نيران طب بس بقى متضايقنيش 
ادهم يضحك عيونى .. المهم قومى عشان نشوف ورانا ايه 
نيران مش قااااادره ..نام بس دلوقتى وبعدين نشوف ورانا ايه 
ادهم يضحك ويلعب فى شعرها 
ادهم وبعدين معاكى 
نيران حد قالك تسهرنى طول الليل ! 
ادهم وحد قالك تسهرينى انتى كمان !
نيران بابتسامه وتوتر انت السبب انا معملتش حاجه 
ادهم يرفع حواجبه ويبصلها معملتيش حاجه .. تحبى افكرك 
نيران تتوتر اكتر 
نيران التلفون فين .. كان هنا انت خدت...
كانت لسه هتتكلم لكن ادهم سكتها 
.. فى الشقه بره مريم قاعده هى وناهد فى اوضه ناهد .. وناهد قلقانه 
مريم يا ماما ناهد اهدى .. مالك فى ايه 
ناهد تقف وتبصلها قلقانه على البت .. من امبارح مخرجتش ومسمعتش ليهم صوت .. حتى مكالوش .. انا خاېفه يكون عملها حاجه 
مريم هيعملها ايه بس .. دى مراته دا اولا .. ثانيا مش احسن ما نسمع زعيقهم وهما بيتخانقوا .. طالما ساكتين يبقى امورهم كويسه 
ناهد لا لا .. نيران وادهم يبقوا كويسين سوا !! .. دا ميحصلش الا لو القيامه قامت 
مريم تضحك للدرجادى ! 
ناهد ايوه يابنتى .. الاتنين مش بيطيقوا بعض .. انا خاېفه على البت منه .. ادهم مبيتفاهمش 
مريم خلاص مادام قلقانه اوى كده .. روحى خبطى عليهم 
ناهد تبصلها وتستغرب انها مفكرتش فى حل زى دا ليه 
ناهد ايوه صح .. تعالى معايا 
تخرج ومريم تروح وراها .. يخبطوا على ادهم ونيران .. نيران تبصله وهو متجاهل الباب تماما ويشاورلها بمعنى طنشى وهى كمان تقرر تتجاهله 
ناهد شوفتى شكله عملها حاجه .. انا هفتح الباب 
مريم بلاش دول متجوزين عيب 
ناهد بقلق لا انا حاسه انه عملها حاجه 
تمسك الاوكره وتحاول تفتح الباب تلاقيه مقفول من جوه .. تخبط اجمد 
ادهم بصوت اشبه بالهمس قوليلهم يمشوا 
نيران تبلع ريقها وبتحاول تطلع صوتها طبيعى وبصوت مهزوز وعالى نسبيا ايوه يا ماما 
ناهد تسمعها وتقرب ودنها من الباب 
ناهد
انتو قافلين الباب ليه .. انتى كويسه !
نيران ايوه ايوه كويسه 
ناهد طب افتحى عاوزه اطمن عليكى 
نيران بتوتر حاضر شويه وهاجى 
ناهد لا افتحى دلوقتى .. مالك ومال صوتك 
نيران تسكت مش عارفه تتحرك وادهم ابتدى يتخنق من امها .. بس قام يفتح الباب بزاويه ووقف يسد الباب كله .. ناهد بتحاول تبص من ورا الباب لكن ادهم مدهاش الفرصه وشكله كان غنى عن اى تعريف 
ادهم خير حضرتك عاوزه حاجه 
ناهد نيران مالها !
ادهم نايمه جوا .. عاوزه حاجه
ناهد طب عاوزه اطمن عليها 
ادهم حاضر شويه وهتخرجلك حاجه تانى 
ناهد طب هى كويسه !
ادهم هو حضرتك ليه محسسانى انى هاكلها ! .. بفكرك بس انها مراتى ! .. تمام كده
ناهد تبص لشكله وكلامه وبعدين تتحرج من وجودها 
ناهد اه يابنى مراتك .. معلش انا اسفه بس قولت اطمن عليها 
ادهم وانا مقدر دا وشويه وهنخرج 
ناهد ماشى يا حبيبى .. خش لمراتك 
ادهم يسيبها ويقفل الباب وهى تقف فى قمه احراجها هى ومريم 
مريم خلاص شويه وهتخرج 
ناهد ايوه .. خلينا نجهزلهم اكل 
يروحوا يقفوا فى المطبخ يعملوا اكل ومريم بتكلمها عن الشغل الحاډثه .. ادهم قفل الباب يلاقى نيران دخلت الحمام .
نيران ثوانى وخارجه 
ادهم تمام 
يقف قدام الدولاب وبعدين ميلاقيش اى لبس ليه 
ادهم زوقك حلو فى اللبس 
نيران تبتسم انا ذوقى حلو فى كل حاجه 
ادهم يضحك يا متواضع 
ادهم خلصى وابعتى مريم تجيبلى لبس .. معنديش حاجه هنا خالص 
نيران تبتسم وتقوم تفتح درج صغير فى الدولاب وتطلع بنطلون وتيشرت ليه .. ادهم يبصلهم باستغراب 
نيران بتوتر كنت واخداهم من اوضه الجيم ومحتفظه بيهم هنا 
ادهم انتى اللى كنتى بتروقيها 
نيران تبتسم كنت بحس بروحك فيها .. عشان كده كنت بروقها كل اسبوع وانضفها عشان اول ماترجع تستخدمها على طول 
ادهم دا الحلو واقع من زمان بقى 
نيران تضحك بخجل من زمان اوى كمان .. بس كنت بحب لوح 
.. وعلى رأى يوسف الله يرحمه اسمك نيران وانتى اسم على مسمى 
يبتسم بحزن لما يفتكره ونيران لاحظت .. 
نيران ربنا يرحمه ياحبيبى .. المهم قولى بقى كنت عاوز تسافر ليه 
ادهم بتذكر اه فكرتينى .. حبيت اخلى يوسف عايش حوالينا بس فكرت شويه لقيت ان قرارى مش صح 
نيران انهى قرار 
ادهم كنت حابب اجيب ادهم ابن يوسف يعيش معانا .....
تقاطعه نيران بابتسامه ادهم 
ادهم يبتسم بحزن وياخد نفس عميق من حبه فيا سماه على اسمى .. المهم قولت هيجى هنا بعيد عن مامته