روايه قوه روح لكاتبتها فاطمه عيد

دا .. حس برهبه من انه ممكن يفقدها .. يحطها على طرف البسين و حاول انعاشها .. وهى مش بتستجيب معاه .. بتلقائيه عملها تنفس صناعى .. وهو مازال بينعشها وبيدعى من قلبه انها تقوم وميحصلهاش حاجه .. بعد مده دامت لعشر دقايق .. اخيرا ايدها اتحركت .. تكح جامد وباين على ملامحها الخنقه .. تفتح عينها ببطئ وتبصله وهى مش مصدقه انها شيفاه .. حاسه ان نفسها مكتوم وتحط ايدها على قلبها وهى مازالت بتكح .. ادهم مستمر فى انعاشها وهى بتستعيد وعيها .. واخيرا تمسك ايده تشيلها من عليها بضعف .. وهو هنا اطمن انها خلاص فاقت 

ادهم انتى كويسه
تبصله بتعب وتحرك عينها بمعنى اه .. وهو ساندها بالراحه ويتحرك بيها لاوضه الجيم .. ينيمها على كنبه هناك ويبص للاوضه حواليه وفهم انها كانت موجوده هنا كمان .. يقرب على الدولاب ويخرج جهاز التنفس بتاع جده .. كان بيستخدمه فتره وبعدها اتركن .. يحطه جنبها ويوصله ليها لانه حس انها مازالت مخنوقه ومش عارفه تاخد نفسها .. نيران بتتابعه بعينها ولما حط الجهاز وبدأت تتنفس حست براحه نوعا ما .. يقعد جنبها وباصصلها وجواه غيظ من لبسها اللى كان ممكن اى حد غيره يشوفها بيه .. بعد ساعه .. نيران اتحسنت تماما واستعادت وعيها بالكامل .. تتعدل على الكنبه باحراج بتتمنى فى اللحظه دى الارض تنشق وتبلعها ومحرجه تتحرك قدامه .. ادهم يقوم بعصبيه من حالتها ويمسك البورنس يرميه فى وشها پعنف .. هى ما صدقت خدته تلبسه بسرعه ولسه 
ادهم بعصبيه ايه القرف اللى انتى لابساه دا وازاى تدخلى هنا او تنزلى البسين لوحدك 
نيران پخوف من صوته وفى نفس الوقت لسه حاسه بتعب تبص فى الارض و بصوت مهزوز انا اسفه 
ادهم متوقعش ابدا ردها دا تخيل انها هتبجح معاه كالعاده متخيلش استسلامها .. بصلها يلاقى وشها شاحب وجلد جسمها شبه بايش كله وبتترعش جامد اول مره يشوفها بالحاله دى .. ويفتكر شكلها وهى فاقده الوعى محسش بنفسه غير انه عاوز يطمنها .. نيران على الرغم من انها بتضايق من وجوده بس فى اللحظه دى حست انها ممتنه ليه وان وجوده دا كان اكتر حاجه محتاجلها حاليا .. تضم ايدها جامد وهى بتترعش كرساله واضحه منها انها خاېفه .. ادهم مش مصدق ان اللى معاه حاليا نيران .. مش مصدق ان نيران بجبروتها وقوتها بتترعش بالشكل دا .. نسى
غضبه منها ونسى انها عملت اكتر حاجه بتضايقه .. كل اللى بيفكر فيه انها حاليا بتستنجد بيه .. افتكر شكلها وهى فاقده الوعى وقلبه اتقبض لمجرد التخيل انها مفاقتش .. بدأت تدمع وبتحاول تمنع نفسها من العياط لانها پتكره حد يشوفها كده لكن مقدرتش ولاول مره من ساعت جوازهم تحس بالامان فى وجوده .. ادهم برقه طبطب عليها اهدى مټخافيش
نيران بصوت مهزوز ومخڼوق بالعياط.. انا قولت مستحيل حد يحس بيا او ينقذنى سلمت نفسى للميه وقولت خلاص مفيش امل انى اعيش انا مش مصدقه انى قومت احساس وحش اوى 
تقول كده وهى بتشهق من العياط وادهم حس بالۏجع عليها .. هو عارف ان احساس الڠرق مش سهل ابدا ومن اصعاب الطرق اللى ممكن ېموت بيها اى حد وهى للاسف جربت الاحساس كامل ولحقها فى اخر لحظه .. اتمنى انه كان وصل بدرى عن كده ومتعش كل اللحظات دى .. عياطها بيزرع شعور جواه اول مره يحسه .. حس للحظه انها مش نيران بنت عمه اللى مڠصوب عليها وحس ان اللى عمله مش مجرد واجب .. حس بروحه بتطلع مع كل دمعه وشهقه وارتجافه منها وللاسف احساسه دا مخوفه.. معقول موقف واحد زى دا يخليه هو الامان ليها .. معقول نسيت كل اللى فات لمجرد انه انقذها ! .. ادهم يرفع راسه ويبصلها بقيتى احسن !
نيران بصوت هادى فى اثر من العياط الحمدلله 
ادهم تعالى اقعدى طيب 
قعدها على الكنبه ومسك تليفون الجيم وطلب عصير من الخدم وراح قفل الباب عشان لو حد جه ميشوفهاش بالوضع دا .. وظبط التكيف بتاع الجيم على الدافى لانها لسه بتترعش من البرد وقال.. مؤقتا بس عقبال ماتخدى شاور وتدفي 
تحرك راسها بمعنى تمام .. ادهم قام غير هدومه اللى اتبلت وخرج قعد جنبها .. شويه والباب خبط .. قام يجيب العصير ودخل اخده وقربه من بقها اشربى 
نيران عامله زى العيله الصغيره فى ايده مستسلمه ليه تماما .. تشرب العصير من ايده .. وهو فضل يشربها .. خلصت فردها على الكنبه 
نيران عاوزه اطلع فوق ...
قاطعها ادهم خليكى هنا انهارده متقلقيش محدش هيجى هنا مهما حصل وانا جنبك اهو 
نيران وهى بتضم ايدها هنا برد اوى 
ادهم مستغرب انها لسه بردانه رغم ان الاوضه بقت دافيه جدا يفتكر ان لبسها مبلول فقال..