رواية مش باختياري

_ بطل لى كل حاجة بتضحك عليا فيها

مسكت وسطها واتكلمت:
_ شخصيتك الصراحة عجبانى حاسك كدا نوع جديد، حد مميز كدا، رغم أن شخصيتك بتتعبك، بس تتحب والله
فكت ايدى وبعدت:
_ انت لى بتبعد عنى طيب، هو انت مش عاوزنى
ابتسمت وقفلت زراير القميص وانا ببصلها،روحت ناحية الدولاب، وسلمتلها الكارنية بتاعها

_ اى ده
اقرى وانتى تعرفى
بصت وقرت،وعرفت أن ده الكارنية بتاع الكلية بتاعتها لقتها ضحكت وكانت بتدمع فى نفس الوقت

_ مفيش بسيطة روحت عند اهلك وخدت ورقك وشهادتك وكل حاجة وقدمتلك واستلمت الكارنية بتاعك وحاليًا رسميًا انتى فى الكلية وهتكملى تعليمك، انا استحالة انزلك تشتغلى كل اللى انتى عايزاه هيحصل، وهتروحى الكلية ومفيش اى مشاكل هتقابلك انتى دلوقتى مسئولة منى انا ي هند
قربت منى وحضنتنى جامد اتكلمت

_ انت احلى حاجة حصلتلى فى حياتى متتصورش انا فرحانة قد اى انا اول مرة افرح كدا فى حياتى
خرجتها من حضنى واتكلمت:

“يَٰبَنِيَّ ٱذۡهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَاْيۡ‍َٔسُواْ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ لَا يَاْيۡ‍َٔسُ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ”

صلو عالنبي