رواية جحود أب لكاتبتها ندوشة

مبروك يا حبيبتى
محمد مارو بما ان كلكوا اتجوزتوا وسايبنى لوحدى هى مين القمر اللى واقفه جمب ساره دى
مروان دى ميرا صاحبه ساره
محمد اتعرف عليها وراح كلم باباها اللى كان موجود وهو ومامتها فى الفرح واتقدملها
بعد مرور ٧سنوات
ساره بزعيق يا مروان تعالى شوف عيالك جننونى عايزه اروح الشغل
مروان جه بسرعه في ايه
ساره عمالين يتنططوا حواليا ورايا شغل مش عارفه البس منهم
مروان بص لولاده مضايقين ماما ليه
كانت بنوته وولد زى القمر اللى اتنين توأم هما الاتنين ٥ سنوات عنيهم زرقه وشكلهم قمر شبه القطط
كنده ببراءه انا مش عملت حاجه يا بابى
عدى بنفس البراءه وانا كمان يا بابى مش عملت حاجه
مروان ضحك على طريقتهم وخدهم فى حضنه
مروان ايوه حبايب بابى مؤدبين
ساره بذهول وحيات امك
مروان بضحك ساره مش قدام الولاد 
ساره بتشد فى شعرها دول جننونى
مروان أجروا ياولاد ماما بتتحولبقلم ندى الجندى
ومشى مروان راح الشغل
ورجع لقى البيت هادى والنور مطفى
اول مافتح النور البلالين طارت عليها
وولاده جريوا عليه كل سنه وانت طيب يا بابى
مروان بتفاجأ لقى محمد وميرا وسامر وآسيا
وساره لابسه فستان وجايبه تورته كبيره عليها صوره مروان
ساره قربت منه وباسته كل سنه وانت طيب يا حبيبى كل سنه وانت اجمل واحسن بابى فى دنيا وحضنته
محمد كل سنه وانت طيب يا Bro
اسيا كل سنه وانت طيب يا مارو
مروان والله كنت ناسى خالص أن النهارده عيد ميلادى
مروان يعنى انتى مرحتيش الشغل النهارده
ساره لا كنت بفاجأك يا قلبى
مروان باسها احلى مفاجاه
وشغل موسيقى كل واحد رقص مع مراته
ساره بحب عارف انت مش اب لاولادك بس انت بقيت اب ليا أنا كمان عوضتنى عن حنان الاب اللى مالقيتوش وافتكرت ابوها ربنا يرحمه بقى
عارف يا مارو بجانب انك حبيبى وحياتى ومقدرش استغنى عنك انت ابويا وجوزى وكل حياتى وحضنته كل سنه وانت عمرى 
مروان كل سنه وانتى منوره حياتى يا قلب مروان
بقلم ندى الجندى
جت كنده شدته من رجله بابى بابى مروان ضربنى
مروان راح لمحمد
مروان بضحك ماتلم ابنك ياض كله الا كنده قلبى انا بقولك اهو ولا انت عشان سميته مروان بقى يعمل اللى هو عايزه 
ميرا بصت لابنها كده يا مروان بتضربها ليه
مروان بطفوله مش راضيه تلعب معايا وبتقولى مروان واحد بس وهو بابى
كلهم بضحك 
مروان خلاص العبوا كلكم مع بعض
يوسف وكنده وعدى ومروان قعدوا يجروا ويلعبوا
محمد قرب من مروان وقالو فى نفس الوقت وهما بيفتكروا
كلامهم زمان عمرنا ما هانحب وضحكوا
ميرا وساره سمعوهم وقالوا ده كان زمان 
محمد راح حضڼ ميرا فعلا كان زمان لان اول ماشوفتك قلبى دق على طول بحبك 
ميرا بحب بحبك
سامر بص لآسيا يعنى هى جت علينا وراح حضڼ اسيا
سامر بحبك 
اسيا بحبك
راحو كلهم طفوا الشمع
ونادو على عيالهم
مروان يلا صوره لينا كلنا
وقفوا كلهم سامر وآسيا وهما شايلين يوسف ابنهم
ومحمد وميرا وشايلين مروان ابنهم
ومروان كان شايل عدى
وساره شايله كنده وكلهم مبسوطين والضحكه مش مفارقهاهم كلهم كانوا فى منتهى السعاده كلهم فعلا اخيرا أدركوا معنى السعاده الحقيقيه
تمت
افتكروا دايما مهما اشتد علينا الحزن اكيد اكيد هيتبعه بسعاده وده كلام ربنا لينا أن مع العسر يسر
إن مع العسر يسر
دايما تفألو أن اللى جاى اكيد احسن وان مهما كان غلطنا نقدر نصلحه
بجد فرحانه جدا جدا من الناس اللى على طول كان بيشجعونى ومش بس كسبت متابعين انا كسبت اصدقاء الى لقاء اخر هتوحشونى اوى
كل سنه وانتوا طيبين وبتمنى من كل قلبى أن كلكم تدركوا معنى السعاده زى ساره ومروان
دمتم بألف خيرندى_الجندى
تمت..