رواية جحود أب لكاتبتها ندوشة
بقولك عايزه اروح قپرها
مروان طلع لبس واخدها وراحوا
نزلوا
ايه ده هى مدفونه جنب ماما
مروان ايوه
دخلت ساره ودخل مروان معاها
ساره عايزه ابقى لوحدى
مروان طلع استناها بره هنا ساره اڼهارت
حتى انتى كمان سبتينى مش انتى قولتى هاخدك ونعيش سوا ليه تروحى وتسبينى لوحدى
ساره پبكاء شديد خدونى معاكم انا مش قادره ليتحمل كل ده لوحدى انا قولت خلاص مش هبقى عاله على حد وهانعيش سوا ليه كده اشمعنى انا انا تعبت
مروان واقف بره وبيعيط عشانها
دخل يلا يا ساره كفايه كده
لا انا مش عايزه امشى انا عايزه اروح معاهم
ساره أهدى هما فى مكان احسن
ساره پبكاء وصوت متقطع اشمعنى انا اللى بيحصل كده هو انا عملت ايه عشان يحصلى كده ليه ليه انا يحصلى كل ده
مروان أهدى انا معاكى ومش هسيبك
ورجعوا الفيلا
ساره يلا عشان تاكلى انتى ماكلتيش من امبارح
لا انا عايزه انام
عند منى وصلاح الباب بيخبط
ايوه حضرتك مين
انا جده احمد
منى اتفضلى
نجلاء متذكره يا بنتى
احمد جرى عليها تيتا
منى اهلا بحضرتك
نجلاء انا متشكره اوى على انكم خليتم احمد الفتره دى عندكم
انا اتلهيت فى اللى حصل ونسيته خالص
انا جايه اخده يعيش معايا
منى البقاء لله ربنا يصبرك رقيه كانت غاليه عندنا كلنا
نجلاء بدموع انا والده حسن
نجلاء بدموع صديقينى انا ربيته كويس لكن هو اللى متمرش فيه التربيه وكان مقاطعنى
كمان والله احمد ده روح قلبى مش بس حفيدى وهاحرص أنه ميطلعش زى أبوه
منى حست انها طيبه وأنها اتسرعت سامحينى والله انا ماكنش قصدى والله بس انا كنت مضايقه بس رقيه كانت طيبه اوى ومتستاهلش اللى حصلها
منى احمد حبيبى انت عايز تروح مع تيتا ولا تعد هنا مع معانا
احمد لا انا بحب تيتا اوى وعايز اروح معاها
منى ممكن نبقى نيجى نطمن عليه
نجلاء طبعا يا حبيبتي وأدلتها العنوان
فى بيت نجلاء
احمد امال فين بابا وماما
نجلاء بحنيه بابا وماما راحو عند ربنا
احمد انا عايز اشوف ماما ودينى ليها
بس ماما شايفاك وسمعاك وكل أما تعمل حاجه كويسه هاتبقى مبسوطه منك بقلم ندى الجندى
اجبلك تاكل يا حبيبي
احمد لا انا عايز انام
نجلاء ماشى يا حبيبي نام بدرى عشان بكره هنروح الملاهى
احمد بجد
نجلاء طبعا يا حبيبي
دخل احمد ينام
نجلاء ربنا يقدرنى واربيك كويس يا حبيبي واعوضك عن حنان الام ربنا يسامحك ويغفرلك يا حسن
عند محسن
انتى يا وليه فين الفلوس بتاعه النهارده
ايه هو كل يوم هو انا شغاله فى بنك مش كفايه ان انا اللى بصرف
محسن انتى بتعايرينى وفضل يضرب فيها وخد منها الفلوس ونزل
ماشى يانا يانت انا مش هاعيش فى الارف دا كتير
رجع محسن من بره
ايه اللى مصحيكى يا بومه
هو انا اقدر انا وانت زعلان منى
محسن ودا من امتى دا انتى لسه معيرانى
كلمتين قولتهم وقت ڠضب هو انا يعنى بعمل كده عشان الفلوس انا خاېفه عليك من الهباب اللى انت بتشربه ده هو انا ليا غيرك مش عايزه ابقى ارمله للمره التانيه
محسن بفرحه بجد
طبعا هو انا ليه غيرك انا هقوم احضرلك العشا
حضرتله العشا وحتطله حاجه فى العصير
فلاش باك
يعنى متاكده يا وليه من اللى انتى بتقوليه ده لېموت واروح انا فى داهيه
متقلقيش ده مهدئ بس لما هتديهوله بنسب معينه وبإنتظام هيعمله ارتخاء فى الأعصاب ورعشه فى أيده وساعتها مش هيقدر يمد أيده عليكى تانى
باااااك
ماهو انا مش هستنى لما تموتنى انا كمان
اتفضل يا سيد الناس
محسن ايه ده كله بقلم ندى الجندى
هو ده حاجه كله واتهنى
كل وشرب العصير ونام
احسن بلا ارف وقامت كلمت صاحبتها
مش قولتلك هاتدعيلى
فعلا ده انا مش هاسيبه غير لما يحصل مراته أو أعيشه مذلول
تسلمى يا حبيبتي بقلم ندى الجندى
عند مروان
الو يا محمد
محمد هى عامله ايه دلوقتى
مروان قالت هاخش انام بس مش مبطله عياط
محمد خليك جنبها
مروان مانا مش هاسيبها هاتقل عليك يا محمد فى الشغل الفتره دى
محمد لا يا مروان ولا يهمك
سلام
عند ساره مبطلتش عياط
دخلت الحمام
لاقت امواس الحلاقه بتاعه مروان
ساره لنفسها معقول تبقى دى نهايتى
لا مش ممكن اعمل كده بقلم ندى الجندى
جات فى دماغها كل الذكريات مۏت امها طرد ابوها ليها تشردها فى الشارع مۏت الست ناديه اللى كانت بتساعدها واخيرا مۏت خالتها شافت كل حاجه وحشه وفقدت أملها فى الحياه
ساره وانا هاعيش لمين ولا هاعيش ليه كفايه كده كفايه فى لحظه تمكن منها شيطانها واستغل ضعفها وحزنها محستش بنفسها غير وهى بتبص على ايديها وكلها ډم ووقعت فى الحمام مغشى عليها
عند مروان انا هنام بقى لا أما انزل اطمن عليا قبل ما انام نزل مروان بيخبط محدش بيرد ساره ساره انتى نمتى
لا رد بقلم ندى الجندى
فتح مروان ودخل ملقهاش فى الأوضه
مروان خبط على الحمام
ساره ساره انتى جوه
برده لا رد
فتح الحمام واتفاجأ من هول الموقف
ساره مرميه على الأرض والأرض كلها ډم
مروان پصدمه ساره
وجرى شالها وطلع ركب عربيته وفى ثانيه كان فى المستشفى
دكتور دكتور بسررررررعه بتروح منى
جريوا عليه الدكاتره ودخلوها غرفه العمليات
مروان بره لا متروحيش منى انا ماصدقت تيجى حاجه حلوه فى حياتى تخلينى اتغير عشانها
بعد فتره خرج الدكتور
مروان جرى عليه بلهفه هى كويسه
الدكتور الحمدلله لحقناها بس هى فقدت ډم كتير جدا بنعوضها بالمحاليل
مروان يعنى هتبقى كويسه
الدكتور اه إن شاء الله بس احنا لازم نعمل محضر لأن واضح أن دا اڼتحار
مروان لا يا دكتور مافيش داعى هى بس كانت نفسيتها تعبانه شويه والحمدلله أننا لحقناها
الدكتور لا لازم محضر
مروان مسكه من هدومه اسمع يالا مفيش حاجه هتتعمل انا مروان الاسيوطى عارف يعنى ايه يعنى لو فكرت بس تعمل حاجه زى دى مش هتلحق تفرح بشبابك ده سامع
الدكتور پخوف سامع سامع خلاص والله مش هاعمل حاجه
مروان ايوه كده شاطر بقلم ندى الجندى
انا داخلها دلوقتى
مينفعش يا استاذ
مروان پغضب بتقول حاجه
الدكتور لا براحتك يا باشا المكان مكانك ومشى من قدامه
مروان فضل قاعد جمب ساره لحد ما فاقت
ساره ااه انا فين
مروان بجمود فى المستشفى حمدالله على السلامه
ساره انا ااااانا
مروان أنتى ايه عايزه تقولى ايه انا مكنتش اتخيل انك ضعيفه كده وانك ممكن تعملى حاجه زى كده ازاى هانت عليكى نفسك مفكرتيش فى عواقب اللى انتى عملتيه فكرك يعنى كنتى هترتاحى وانتى مېته كافره كلنا ماټ لينا حد عزيز مش معنى كده أن احنا نفقد إيمانا وننهى حياتنا
ساره پبكاء انا محدش حاسس بيا صحيح كلامك كلنا ممكن نفقد عزيز لكن انا مفقدتش عزيز بس انا راحت منى كل حاجه امى احن حد عليا فى الدنيا ماټت ماټت قدام عينى بسكته قلبيه من اللى ابويا عمله فيها
