روايه سيوف الفارس لكاتبتها يارا حسين
مش حسة بالناس إلى بتتخانق عليكى دى ولا ايه بتقرب منها و بتلعبلها فى شعرهاانتى سحرالهم ولا ايه
بعدتها عنها و اتكلمت بجدية ظاهرة
وعد طب يا جماعة اظاهر أن الاحترام مش جايب همه معاكوا وانا أرفض انى انزل لمستواكى و ارد عليكى عن اذنك يا استاذ فارس مشيت من قدامهم و راحت على اوضتها
نادر ايه يا فارس مش هترجع فى كلامك
قامت من نومها و قامت تجهز خرجت من اوضتها لقيته فى المطبخ بيفطر كملت طريقها و اخدت شاور و جهزت و خرجت تشوفه
امير دا كله انجزى بقا خمس دقايق افطرى على السريع
سارة انت روحت و جهزت و فطرت مشاء الله انت صاحى من امتى بتتكلم وهى بتاكل
سارة والله انت طلعت شاطر و بتعرف تعمل اكل
امير اه احسن من إلى مبيعرفش يعمل كيكة
سارة يالهوى انت لسة فاكر بضحكطنط لازم تفضحنى كدا
امير جهزى شنطتك عشان هتقعدى عند طنط ولا حبيتى الوضع
سارة اكيد يعنى مش هخليك تقعد معايا تانى طنط ارحم قلبت وشها
امير ضحك علي شكلها
فاطمة اهلا تعالوا الشاى جاهز ادخلوا قعدوا يشربوا الشاى بقا كدا يا سارة تفطروا سوا ومن غيرى طب ماشى
سارة انت لحقت قولتلها
مسكتها من ودنها خليكى معايا انا تفطرى من غيرى لما تيجى وعد بس
امير خلاص يا طنط هنتغدى معاكى دا لو مفيهاش تقل عليكى
سارة يلا بينا بدل ما الوقت يجرى
ركبت معاه العربية بعد ما خلاها تسيب الموتوسيكل بتاعها
راحوا على الشركة واتفقوا يتقابلوا فى اخر اليوم دخل مكتبه و بدأ يشتغل لكن قطعه رنت تليفونه و اتنهد قبل ما يرد خلص مكالمته و حط أيده على دماغه
امير استناك فى المطار انت ايه الى جايبكوا دالواتى
فارس الو يا وعد
وعد الو يا فارس
فارس جهزى شنطتك عشان على بليل هنرجع على القاهرة
وعد حاضر ماشى
فارس فى حاجة يا وعد مالك
وعد مفيش حاجة انا تمام
فارس تحبى تيجى نتغدى سوا
وعد معلش انا هقعد فى الاوضة عقبال ما الم حاجتى و بعدين هنام
اتقابلوا بالليل و سافروا و وصلوا على العشا استقبله واحد من رجالته بالعربية و وصلها لبيتها و هو راح على بيته دخل و حط شنطته و قعد على الكنبة سمع صوت وراه اتخض بس شاف امير قدامه
امير فارس انت مقولتش انك جاى مش كنت تقولى كنت استنيتك انت كمان
فارس انت بتعمل ايه هنا
امير طب تمام اهدى كدا عشان نتكلم
فارسسمع صوته بيناديه اتغير شكله و بيبص لامير و بيجذ على سنانه من الڠضب
سمع صوته بعد غياب طويل من بعد الحاډثة بصله و عينيه مليانة ڠضب و سأل نفسه ازاى قدر يجي و يتكلم معاه دالواتى كان نفسه ميتقابلوش تانى من بعد الى حصلاخد نفس عميق و اتكلم
فارس انت ايه الى جابك هنا
حسن انا مش هاخد اذن منك متنساش نفسك يا فارس
فارس انت دالواتى فى بيتى قول الى عايز تقوله عشان متضيعش وقتى فى حرب أنه يجمع كلامه و ميفقدش أعصابه
حسن انت تلم حاجتك لانك هتيجى تعيش معانا فى القصر اتكلم بهدوء و ياريت نفتح صفحة جديدة
سمع جملته إلى عصبته اكتر و مقدرش يكتم عصبيته اكتر من كدا
فارس نفتح صفحة جديد انت واعى للى بتقوله طب انت فاهم انت بتقول ايه انت واحد قاټل و انا مش عارف انت ازاى قادر تقف قدامى و تقولى نفتح صفحة جديدة كمان
حسن فارس حاسب على كلامك الموضوع مش كدا
فارس بتريقة الموضوع مش كدا امال الموضوع ايه بقا يا ترى
حسن مش لازم تعرف بالامبالا
فارس دى امى إلى انت قټلتها دى امى انا مش هسيب حقها و هاخد حقها منك و شرفت والله زيارتك ياريت متكررهاش تانى
حسن ماشى يا فارس انا هسيبك براحتك بس خليك فاهم أن انا مقتلتهاش
خرج من شقته و هو قعد على اقرب كرسى جنبه و حط ايده على دماغه فى محاولة السيطرة على مشاعره إلى سيطر عليها غضبه رفع رأسه و شافه واقف قدامه
فارس انت ازاى متقوليش أنه هنا
امير هو انا لحقت انا لسة جايبه من المطار و قالى اجيبه على هنا و مقدرش اقوله لا
فارس سيبنى لوحدى دالوقتى يا أمير
امير نتقابل بكرا تمام........ما ترد يا عم
فارس قام من مكانه و مشى نحيته امير امشى من قدامى
امير