روايه عنيده ولكن لكاتبتها اسو احمد

على الأرض
تيلا
اياك تفكر تقرب منها فاهم والا والله العظيم ما هرحمك يا أمجد يا ابن الهوارى فاهم ولا لا عقتلك لو قرب منها
نظر لها بغيظ شديد وهو يقترب منها و
انتها الفصل إذا اتممت القراءه صلي على النبي
مين إللى كلم أحمد وبيهدده 
ايه السر إللى لو اتكشف هتبقي مصېبه 
احمد هو الكينج فعلا 
ليه البت قالت على ساره انها امها 
ومعتز اضايق ليه لما سمع الطفله قالت ل ساره ماما 
مازن هتكون رد فعله ازاى بعد إللى قاله صاحبه على اخته 
ساره ليه قالت كده وايه السر إللى لو اتكشف هتبقي لوحدها 
روتيلا شافة ايه فى الرساله 
تيلا ايه إللى بينها وبين أمجد الهواري وحكيتها ايه 
أمجد هيعمل فيها ايه 
يتبع كانت جالسه على الكرسي عندى غرفة العمليات تنتظر خروج والدها رن هاتف والدها معلنن عن وصول رساله من شخص مجهول لتنظر للرساله پصدمه من الذي قرئته
كانت الرساله كالتالي
لو فكرت تبلغ الشرطه عنى ساعتها هكشف كل حاجه وياريت جوابك على طلبي يوصلنى بسرعه لانى مابحبش استنا كتير يا احمد بيه
ظلت روتيلا تقراء الرساله عدت مرات لتفهم ما الذي يقصده هذا الشخص وماذا يريد من والدها وهل ممكن يكون هو السبب فى الذي حصل لوالدها ام لا ظلت تفكر وتفكر حتى قاطعها آدم قائلا
آدم
روتيلا مالك فى ايه بقالك ساعه متنحه فى التلفون كده ليه ! هو فى ايه هااا !!!
روتيلا بتوتر
هااااا اصلى .. يعن.. يعنى لتهب واقفه وتقول فى ڠضب وانت مالك اصلا فى ايه ولا مافيش وبعدين انت ليه لسه هنا لحد دلوقتي هااا ما تروح تشوف اللي وراك بدل ما انت حاشر منخيرك فى اللى مالكش فيه اما انسان ماعندكش ډم صحيح
آدم ببرود
برضه ماجوبتنيش على سوالى ايه إللى خلاكى تركزى اووى كده فى التلفون 
روتيلا پغضب
وانت مالك ياخى هو انت كنت جوزى وانا معرفش ولا تكونش الواصي عليا ما تعتقنى لوجه الله ياشيخ هو انت ايه جبله ما بتحسش الله الله وتضع يدها على رأسها وترجع شعرها للوراء 
آدم بخبث
انا ولا واصي عليكى ولا جوزك بس لو عايزاه ممكن نجيب المأذون دلوقتى وخير البر عاجله ولا ايه ويغمز لها 
لتنظر لهو روتيلا پغضب وما كادت أن ترد عليه لترى الممرضه خرجه من غرفت والدتها لتجرى روتيلا عليها وتمسكها من زرعها قائله
طمنينى ماما عامله ايه دلوقتى هى كويسه صح ومافهاش اي حاجه وتهز الممرضه من كتفيها ما تردى عليا ماما حصلها ايه وعامله ايه دلوقتى ردى
الممرضه وهى تضع يدها على كف روتيلا
ماتخافيش مامتك مافهاش اى حاجه وزى الفل كمان وتقدرى بعد شويه تدخلى تشوفيها
روتيلا وهى تضع يدها على قلبها
الحمد لله الحمد لله طب انا عايزاه ادخل اشوفها دلوقتى ينفع بليز
الممرضه
مش هينفع دلوقتى لان لسه مفعول المنوم مارحش بس كمان نص ساعه كده وتقدرى تدخلى يا انسه علشان مفعول يكون راح وياريت بلاش تقولولها اى خبر وحش لان خطړ على صحتها
روتيلا بحزن
طب مافيش اى مضعفات على صحتها أو اى حاجه تانى ممكن تأثر عليها أو على صحتها صح
الممرضه
لا ماتخافيش هى تمام ومافيش اى حاجه فيها ياروحى وتنظر إلى آدم مستر آدم ممكن لحظه
آدم
اه طبعا اتفضي وانا جاى وراكى على طول
روتيلا يخوف
هو فى ايه ماما كويسه صح ماتردو عليا
لتنظر الممرضه ل ادم ليفهمها وينظر إلى روتيلا
هى مش لسه مطمنكى عليها من شويه ما تهدى كده ولا هو البكبورت ده دايما طافح كده
روتيلا بغيظ
ماتجننيش يابارد انت وبعدين تقدر تقولى عايزاك فى ايه هاااااا
آدم وهو يهندم نفسه
واحد امور زيي هتعوز منه اى يعنى وبعدين انتى مش رفضتينى من شويه سبينى اشوف رزقى يمكن القى سعيدت الحظ ونجيب المازون و..
روتيلا مقطعه اياه بغيظ
امور وهيبصولك انت ليه البنات اتحولت فى نظرهم علشان يفكرو فيك دى امها داعيه عليها إللى هتاخدك ياخى وتلوح بيدها لهو 
آدم بخبث
اممم وانتى ايه إللى مضايقك فى كده يحبونى ولا مايحبونيش ولا تكونى حاطه عينك عليا قولى قولى ماتتكسفيش ويضحك ليغيظها 
روتيلا بتوتر
ليه .. كن كنت اتعميه علشان ابصلك يعنى انا مش عارفه شايف نفسك على اى ياخى بص لنفسك فى المرايه الأول وبعدين اتكلم قال ابصلك قال
آدم باستفزاز لاغظتها
انا لو مكانك ماسبش واحد حلو كده زيي يطير من ايدى وبعدين باين اووى على فكره ماتخبيش
روتيلا بتوتر وخوف
باااي. باين ايه وتلوح بيدها وبعدها تضعها على شعرها من فرط التوتر وترجعه للوراء 
ليقترب آدم منها ويقول لها بهمس
باين على وشك اووى إللى زى الطماطم ده وعنيكى إللى بتقول انها مابتشوفش ولا بتحب غيري لتنظر لهو روتيلا فى صډمه ولسه هترد عليه حط صابعه على بوقها هششششش ولا كلمه ياروحى ويرفع حاجبيه اصلا هتوضحى اى ما كله باين اهو ويذهب خلف الممرضه وهو يصفر
لتنظر لهو فى غيظ
مش عارفه شايف نفسه على اى وتلوح بيدها والثقه دى ھموت واعرف بيجيبها منين ده انا كنت كمان شويه وهصدقه الله الله وتذهب وتجلس على الكرسي وتنظر للهاتف وتقول وياترا انت مين وأى السر ده كده مافيش غير حل واحد بس اللى قدامى واللى يحصل يحصل بقي
________________________
عند ساره
نري مازن ومعتز امام باب الحمام الذي تحبس ساره نفسها فيها ېصرخون بصوت عالى نسبتا لكى تفتح اهم ليقول معتز أخيرا
معتز پخوف
مش هينفع كده يا مازن لازم نكسر الباب ده خبيطنا ده مش هيفيد بحاجه وكمان هى مش مطلعه صوت خالص احسن يكون حصلها حاجه لقدر الله
الطفله پبكاء وهى تخبط على الباب
يامامى افتحى يامامى بترجاكى افتحيلى يامامى انتى مش بتردى عليا ليه وتعدل نفسها ناحيت معتز ومازن عمو هى مامى مش بترد عليا ليه ياعمو بليز ساعد مامى انا خاېفه عليها اوووى بليز ساعدها ياعمو وتمسك فى رجل معتز وهى تترجاه بترجاك ياعمو شوف مامى مالها بترجاك
ليلين قلب معتز قليلا ويهبط فى مستوها ويمسكها من كتفيها
مامى كويس ياحبيبتى ماتخافيش وياشر لها بيده انتى عايزانا نطلع ساره من هنا صح لتهز الطلفه براسها بمعنى ايوه ليضع يده على وجهها لازم تسمعى الكلام اللي هقولك عليه تمام بصي انتى هتروحى تقعدى على الكنبه وتعدلى وشك الناحيه التانيه علشان ساره تطلع من جوه ماشي
لتمسح الطفله دوعها
حاضر ياعمو هعمل كل اللى تقولى عليه بالحرف بس بليز ساعد ساره وخرجها من جوه بليز وتذهب إلى الكنبه وهى تبكي من كثرت الخۏف على ساره خوفن من ان يكن اصابها مكروه فهي بر الامان لها ولتتذكر ما الذي سمعته منذو قليل عندما اتت تطلب النجده من معتز
فلاش بك
عندما استيقظت على صوت صړاخ ساره ذهب إليها لكنها لم تفتح الباب لها لتخرج من الغرفه سريعا وتذهب إلى معتز فهو الوحيد الذي تعرفه هنا ولكن عندما وصلت إلى هناك وجدت باب الغرفه مفتوح قليلا ولسه هتفتح الباب سمعت معتز بيقول
معتز پغضب
يعنى انت عايز تفهمنى يا مازن أن البت دى مش بنت ساره اختك طب ليه قالتلها يا ماما هااا ده تفسره