رواية رسالة بفستان فرح اختي بقلم أميرة حسن

واستغرابها
وفجأه سحب اديها فانزلت من العربية بقوة وقبل ماتقع على الارض لف ايده على وسطها وشدها عليه وشالها زى الاطفال فاصرخت اااااه....... انت بتعمل ايه..... انت اټجننت...... نزلنى...... والله هصوت واڤضحك.
فابصلها وضحك بسخرية وفضل ماشى بيها ناحيه العمارة فاتعصبت وصړخت ااااااه ياناااااااس....... الحقونى....... دة خاطفنى...... الحقونى يانااااااس.
ولكن لا حياه لمن تنادى لحد ماوصل بيها للاسنسير ونزلها بهرجله بسبب حركاتها الطفوليه وهى بتبصله وبتقوله بزعيق انت واخدنى على فين وايه المكان دة......
وبحركه مفاجئه منه قفل الاسنسير وقرب منها بقوة لدرجه ان ضهرها اتخبط بأحد جوانب الاسنسير وهى بصاله بتفاجى..... وحقيقى كان قريب منها جدا وسامع انفاسها وقالها وهو باصص فى عيونها انا واخدك على بيتنا.

جت تتكلم وترد عليه فاجئها لما حط صوبعه على شفايفها بلطف وقال بهدوء كفايا كلام بقا عشان مبحبش الاسئله الكتير وانتى غاليه عليا اوى ومش عايز ازعلك واوعدك انى هعرفك كل اللى عايزة تعرفيه ....اتفقنا.
كانت بتبص لعيونه پخوف وفضلت ساكته فاقرب منها اكتر وثنى راسه ناحيه رقبتها وهمس وهو بيحرك صوبعه على شفايفها بلطف اتفقنا ياصبا.
فابصتله بطرف عيونها بأستغراب وخوف وفجأه زقته بعيد عنها وبالفعل استجاب لحركتها بسبب فلت اعصابه من قربها له.
وسمعها بتقول بتوتر ااا... انت عرفت اسمى منين
فضل باصص لعيونها وقال انا اعرف كل حاجة عنك مش اسمك بس.
ركزت فى عيونه واستغربت رده وقبل ماتتكلم كان الاسنسير وقف فى الدور 5 واتفتح الباب فابصلها وقال بثبات يلا اطلعى.... ولا تحبى اطلعك انا.
بصتله بضيق وطلعت من الاسنسير ولقت قدامها باب شقة مفتوح وفى واحدة واقفه على حرف الباب وبتبص للخاطف بأحترام وبتقوله اتفضلو ياباشا.
فابصت صبا للخاطف فالقيته بيبصلها وبيشاورلها بعينه انها تدخل فانفخت بقوة ودخلت البيت وفضلت تحرك عيونها فى انحاء البيت ولقت انه مساحته كبيرة جدا واتفاجأت لما لقت ان الوان الحياطان والعفش هى الوانها المفضله فابصت للخاطف بأستغراب فالقيته بيكلم الست اللى استقبلتنا وبيقولها حضرى الاكل.
فاتكلمت صبا بضيق انا مش عايزة اكل.... انا عايزة اعرف انت عايز منى ايه
فامشت الست من قدامهم
فاتكلم الخاطف بثبات ناكل الاول وبعدين نتكلم.
ردت بعصبيه قولتلك مش عايزة اكل وبعدين مش كل مااسئلك تقولى لما نطلع الاول ولما ناكل الاول.... انا عايزة افهم انت خاطفنى ليه وعايز منى ايه 
واخيرا وصل منذر ولمار على مصر ولقو عربية قدام باب المطار مستنياهم وشافت لمار ان منذر متجه ناحيه العربيه فاقربت منه وسألته انت رايح فين وعربيه مين دى
بصلها وقال بثبات دى عربيتى....اكيد مش هناخدها مشى يعنى....ها.... تحبى نروح على البيت الاول ولا ع.....
قاطعته بلهفة لا لا انا عايزة اشوف بابا خلينا نروح على المستشفى.
بصلها لثوانى وقال طب اركبى.
ركبت لمار العربية واخد منذر المفاتيح من السواق وساق عربيته وطول الطريق بيبص على لمار ولهفتها اللى باينه فى عيونها.
ووقتها افتكر لهفته على ابوه لما كان مستنيه على امل انه يفوق من العمليه ويرجع زى الاول ولكن خاب ظنه لما سمع والدته بتقوله بعياط فى الفون ابوك ماټ يامنذر.
فاق منذر من شروده على صوت كلاكس العربية فابص فى المرايه بعصبيه وشاف سواق العربية اللى وراه بيزعقله فاوقف عربيته وفتح باب العربيه بعصبية ونزل اثناء استغراب لمار وكلامها له انت رايح فين انت عايز تتعارك وخلاص...
وفجاه شافته وهو بيفتح باب عربيه الراجل وبينزله منها بقوة وبيزعق فى وشه والناس اتلمت عليهم فانزلت من العربية وفضلت تبص عليه من بعيد ولما لقت انه بيتعصب اكتر واحتمال كبير يضرب الراجل فاقربت منه بصعوبه بسبب ازدحام الناس حواليهم ومسكت ايده وقالتله بضيق كفايه يامنذر الراجل معملش حاجة يل.......
وقبل ماتكمل كلامها لقيته زقها بأيده بقوة فاتخبطت فى باب العربية وصړخت من الۏجع اااااه.
فاأنتبه منذر للى عمله وساب الراجل وقرب منها اثناء زعيق الناس وتعليقاتهم اللى نرفزته اكتر.
فابصلهم پغضب ومهتمش يرد عليهم وبعدين بص للمار اللى ماسكة اديها من الۏجع وقرب منها وسحبها بهدوء للعربيه.
واثناء الطريق كان بيبصلها فى المرايه وشايف علامات الۏجع باينه على وشها فاحس بتأنيب الضمير ناحيتها فاقالها بجمود انتى ايه اللى نزلك من العربية
فابصتله فى المرايه بضيق ومردتش فازعق وقالها لما اكون بكلمك تردى عليا.
فاقالتله بلوم وڠضب ولو مردتش هتضربنى تانى.
قالها انتى هتحسبيها ضربه ولا ايه.... وبعدين انا وقت عصبيتى مبشوفش قدامى.
قالتله بسخرية لا ابقى روح اكشف نظر عشان المرادى جت فى دراعى الله اعلم المرة الجايا هتيجى فين.
رد بسخرية دى حاجة بسيطة اجمدى كدة وبطلى دلع.
نفخت وقالت بهمس مستفز.
بصلها فى المراية وسكت وكمل طريقه. 
اتصل حمزة على تارا فاتوترت لان عدى كان واقف معاهم وكان مركز معاها ولكن كانت قلقانة على اختها صبا فاسحبت نفسها بهدوء من وسطهم وبعدت عشان ترد على حمزة وفعلا ردت بلهفة ايه ياحمزة طمنى
سألها حمزة بقلة حيلة تارا هو انتو ليكم اعداء
قلقت تارا وقالتله اكيد اعداء بابا كتير بس ليه بتسأل السؤال دة
استجمع قوته وقالها اصل شاكك ان ممكن يكون حد من اعداء بباكى هو اللى خطڤ اختك.
ردت تارا بخضه صبا اتخطفت
رد حمزة بقله حيله للاسف اه.
حطت تارا اديها على بقها ونزلت دموعها وهى بتقوله ااا.... ازاى دة حصل.... اتخطفت ازاى وامتى اختى فين ياحمزة.
واڼهارت من العياط ولكن حمزة قالها تارا اهدى عشان خاطرى ....وان شاء الله هنلاقيها.
فضلت ټعيط وتقوله بشهقة هنلاقيها ازاى بس ومفيش حد لحد دلوقتى اتصل بينا ولا طلبو فديه ولا اى حاجة هيكونو خطڤوها ليه وعملو فيها ايه...... طب وماما..... ماما لو عرفت ممكن تروح فيها....
غمض حمزة عينه بقوة وقالها بحزن متخليهاش تعرف حاجة وانا اوعدك هلاقيها.
فضلت تارا ټعيط وفجاه لقت عدى جاى من وراها وبيبصلها بشك وسألها بتكلمى مين
وعلى الطرف التانى كان حمزة بيسألها بقلق مين دة ياتارا
يتبع.....
نصيبى وقسمتى
البارت 10
كانت صبا قاعدة فى الاوضه اللى حپسها فيها الخاطف وحاولت تهرب منها لكن خاب ظنها لما لقت الشباك والبلكونه متحاوطين بباب حديد فافضلت قاعدة على السرير بتبص حواليها وبتفكر ازاى هتهرب منه
لحد ماباب الاوضه اتفتح فابصت بلهفة ولقت الست اللى استقبلتهم دخلت وقفلت الباب وراها وحطت صنيه الاكل اللى فى اديها على التربيظة وبصت لصبا وقالت اهلا بيكى ياست صبا......انا اسمى عبير....والباشا بيقولك كلى عشان متتعبيش.
قامت صبا من على السرير وقربت منها وقالت بعصبيه لا والنبى... خاېف عليا اوى الاستاذ..... شيلى الاكل دة من قدامى بدل مااطلع احدفه فى وشه.
قالت عبير پخوف ايه اللى بتقوليه دة يابنتى..... سايق عليكى النبى توطى صوتك....ونفذى اللى بيطلبه منك وخافى على حياتك.
اتعصبت اوى من كلامها وقالت بنرفزة ليه ان شاء الله هو فاكر ان مفيش قانون ولا ايه وكل اللى بيعمله دة هيتحاسب عليه.
ردت عبير پخوف وهمس يابنتى انا خاېفه عليكى فاكفايه كلام بقا واقعدى كلى.
قالت صبا بعصبيه مش طافحة واساسا مش عايزة حاجة منه.
عبير لا حول ولا قوة الا بالله يابنتى كدة هتأذى نفسك.
كانت صبا بتعلى صوتها وتقول الكلام دة عشان يسمعها وتستفزه ويجى الاوضه وممكن تقدر تأذيه
بأى حاجة وتهرب وطبعا