رواية عشقت مخادعتي بقلم ندى احمد الجزء الأول
فيروز ضر*بته قلم
فهد بصلها بصد@مة وفجأة سحبها اكتر لحد ما لزقت فى وشه
فهد: انتى عارفة انتى ضر*بتى مين
فيروز بخوف بعدت عنه ومشيت وسابته
فهد مسك خده مكان ضر*ب فيروز
فهد: وماله حلو ده لما نشوف
و فهد رح شركته وبليل جاب بنت جديدة زى العادة علشان سهرته
فيروز لأول مرة تشعر بالغيرة أو كانت حاسة ان فهد لما يشوف جمالها فى حاجة هتتغير ولكن حدث شئ غير حياة فيروز ولم تعلم ماذا يخبئ لها القدر
فجأة فهد طرد البنت اللى معاه فوق ونزل الجنينة يشم هوا
فيروز فضلت تبص عليه من بعيد لقيته بيتمشى بره الجنينة وكانه بيبص على البيوت اللى حواليهم
فيروز مبصتلوش حتى وكملت فى طريقها
فهد: يا آنسة يا آنسة
فيروز: افندم فى حاجة
فهد: أيوة انتى ضر*بتنى الصبح وانا معرفش السبب
فيروز: حضرتك مسكت ايدى وكمان شدتنى المفروض اعمل ايه اسقفلك
فهد: أنا مسكت ايدك عادى علشان كنت عايز توقفى لانى بكلمك
فيروز: مظنش أن ده مبرر
فهد: لاء أنا مش بحب حد يمشى وانا بكلمه
فيروز مشيت وهى بتلوح له بأيديها
فهد مسك ايديها للمرة التانية وبص فى عينيها واول مرة يركز فى عيون فيروز
فهد: اظن حذرتك قبل كده مش بحب الغلط مرتين
فيروز: وأنا قولتلك مينفعش تمسك ايدى أنا مش زى اللى تعرفهم
فهد ضغط على ايديها اكتر
فهد: انتى مين يا بت انتى أنا سألت وعرفت أن مفيش حد ساكن فى البيت الجديد ولا انتى تبع حد من الجيران
فيروز من الصد@مة اغمى عليها وهنا فهد بص بابتسامة خبثة وطلع بيها على جناحه
3
فهد ضغط على ايديها اكتر
فهد: انتى مين يا بت انتى أنا سألت وعرفت أن مفيش حد ساكن فى البيت الجديد ولا انتى تبع حد من الجيران
فيروز من الصد@مة اغمى عليها وهنا فهد بص بابتسامة خبثة وطلع بيها على جناحه وهى نايمة زى الملائكة وهو ارتسمت على وشه ابتسامة شر
فيروز لبست النقاب وفضلت تخبط على باب الاوضة
فهد فتح الباب بيبص بقرف لفيروز
فهد: شكلى هرفضك عايزة ايه
فيروز: أنا كنت بقول لحضرتك فى واحدة تحت وبتسال على حضرتك
فهد افتكر ممكن تكون البنت ديه فيروز وجت تانى
فهد بحماس: واحدة طيب انا نازل شوفى تشرب ايه
فهد لبس ونزل لقى سارة بنت خالته
فهد بنظرة ضياع الامل: سارة ايه اللى جابك
سارة: لقيتك مش بتزونا قولت أنا اجى ايه يا فهد نسيت أن ليك أهل
سارة: مفيش اتفضلى
فهد: ما انتى قاعدة وبتشربى العصير اهو يعنى
سارة: ماشى يا رخم
فهد: هى خالتو مجتش ليه
سارة: كانت تعبانة شوية
فهد: الف سلامة عليها معلش يا سارة لازم اروح الشركة ممكن اوصلك فى طريقى ونفطر فى اى مكان
سارة: اوك يا فهود يلا مستنياك تلبس
فيروز: الفطار جاهز
سارة بقرف: لاء سيدك فهد هيفطرنى بره
فيروز: سيدى ؟!
سارة: أيوة سيدك فى مشكلة
فيروز: أنا علشان متربية مش هرد علشان كان زمانى قائلة كلام مش هتحبى تسمعيه
سارة: انتى نسيتى نفسك انتى حتة خدامة هنا
فيروز صعبت. عليها نفسها وجريت على جوا تعيط ورفعت النقاب تمسح دموعها فى نزول فهد من الجناح قدامها
فهد
